KEŞKE KEŞKELER OLMASA AMA KEŞKENİN DE KATACAĞI VARDIR İNSANA

Zamanın birinde herkesin dileklerini gerçekleştiren bay A. yaşarmış. İnsanlar, akın akın onun mekanına gidip dileklerini anlatırlarmış. Bay A. dileklerin gerçekleşmesi için bir bedel belirlermiş. 55 yaşında, hayatını beyhude olarak geçiren bir adam bu dilek gerçekleştiren mekana gitmiş.  Oraya vardığında, hayatının 55 senesini hovardaca geçirdiğini anlatmış. Bozuk para gibi harcadığı yıllarını dilekleri gerçekleştiren adamdan yeniden istemiş. Bay A., dileğini gerçekleştirebileceğini ama bunun karşılığında ondan belleğini bedel olarak vermesini istemiş. Adam istenen bu bedelden gayet memnun olmuş. Hatta “iyi ya! Ne güzel hayatıma sıfırdan başlayacağım.” demiş. Sonra adam belleği üzerine bir müddet düşünmüş. Hayatında yaşadığı acı tatlı anlar, edindiği tecrübeler, gördüğü güzel imgeler, hayattan çıkardığı dersler, öğrendiği bilgiler… hepsi teker teker aklından geçmiş. Her ne kadar 55 yılını beyhude geçirdiği iddia etse de aslında hayattan çok şey öğrendiğini fark etmiş. Sadece şu an yaşadığı pişmanlık duygusu bile sıfırdan başlayacağı hayatın onlarca senesine eş değermiş . Halbuki çöp olarak düşündüğü 55 senesinde ne kadar önemli düşünceler varmış. “Bu bedel tıpkı bir kadının çok sevdiği toka uğruna bütün saçlarından vazgeçmesine benziyor.” Diye düşünmüş. Saç olmadan o güzel tokanın ne anlamı var? Hayattan edindiği tecrübeler olmadan yeni bir hayatı yaşamanın ne anlamı var. Önündeki yılların elbet daha kıymetli olacağını düşünmüş. Adam: “Bugüne kadar ki hayatımı satın almaya gelmiştim. Ancak bundan sonraki hayatımı satın alıyorum.” der ve mekandan ayrılır.